Met de Ripple Effects Mapping-methode brachten we in kaart wat de maatschappelijke impact is van initiatieven die bedoeld zijn om een wijk of systeem te veranderen. De methode werkt als een steen die in het water valt: één actie veroorzaakt rimpelingen die steeds verder reiken. Tijdens een gezamenlijke sessie met betrokkenen – van gemeente en scholen tot jongerenwerkers en bewoners – wordt in drie stappen gewerkt:deelnemers interviewden elkaar, tekenden samen de rimpelingenkaart en reflecteerden op de effecten.

De eerste rimpeling laat de directe effecten zien: bijvoorbeeld professionals en vrijwilligers gingen anders werken en communiceren. Ze gebruiken een gezamenlijke taal, zijn geduldiger richting kinderen en zochten vaker samenwerking op. De tweede rimpeling toont de indirecte effecten: bijvoorbeeld kinderen, jongeren en bewoners profiteren. Kinderen durven meer zichzelf te zijn, ontwikkelen talenten en ouders worden praktisch ondersteud. De derde rimpeling laat systemische verandering zien: bijvoorbeeld er ontstaat een sterkere wijkcultuur, meer verdraagzaamheid of veiligheid en een gevoel van gedeelde verantwoordelijkheid.

Tussen de rimpelingen lopen duidelijke impact pathways: ketens van acties en effecten die elkaar versterken. Bijvoorbeeld het gezamenlijk volgen van een cursus (rimpeling 1) tot hechtere samenwerking tussen organisaties (rimpeling 2), en uiteindelijk tot een duurzaam netwerk dat samen de wijk versterkt (rimpeling 3). Op die manier laat de rimpelingenkaart zien hoe soms kleine acties en interacties kunnen uitgroeien tot brede veranderingen in de wijk. Zie hier het gehele rapport over Team Toekomst en De Vreedzame wijk Reyeroord.